“Dit is het einde van Wouter Vandenhaute”
Het vertrek van Vincent Kompany, de ontslagbrief van Jean Kindermans, tegenvallende sportieve en financiële resultaten. Wouter Vandenhaute zette een stap opzij en werd niet-uitvoerend voorzitter. De supportersclubs bleven om zijn ontslag pleiten. Een pijnlijk relaas in het weekblad Humo betekende een flinke portie olie op het vuur.
De spelers mogen geen shirts meer aan supporters geven, tenzij ze 60 euro per shirt aan de club betalen. Besparingen in het spelershome. Spelers die te horen krijgen dat ze moeten vertrekken om te kunnen besparen op de loonlasten. Dan komt het vreemd over dat een aandeelhouder zichzelf een jaarloon van 500.000 euro laat uitbetalen en bij meetings graag de duurste restaurants uitkiest, op kosten van de club.
In dat artikel werden Wouter Vandenhaute en (de inmiddels ontslagen CEO) Peter Verbeke ook nog afgeschilderd als bazen waar je liever niet mee samen moet werken.
“De grote conclusie is dat hij onmogelijk nog kan functioneren bij Anderlecht”, stelt Hans Vandeweghe bij De Morgen. “Dit is het échte einde van Vandenhaute bij Anderlecht. Ik heb hem altijd als een grote Icarus gezien. Altijd naar de zon willen vliegen, maar uiteindelijk te dichtbij komen en je vleugels van was verbranden. De zon in dit verhaal is Anderlecht, dat was zijn droom.”
Het is nu wachten op de volgende samenkomst van de Raad van Bestuur. Wouter Vandenhaute is niet van plan zelf een stap opzij te zetten.
